Marianne Wijnhamer de Sterke – NAZOMER IN DEN HAAG 
Een stille zondagochtend in Den Haag,
de meeste mensen nog in bed, of naar de kerk.
Een enkeling bereidt zich voor op ’t werk
en ik dwaal door de stad, dat doe ik graag.
Zo ‘s morgens vroeg, de gracht alleen voor mij,
Wat eenden zwemmen loom, wat zacht gesnater,
Verstild, een lichte nevel boven ’t water,
het geeft me rust, wat voel ik me hier vrij.
Vrij van de drukte, los van de hectiek,
eens even niets te moeten of te willen.
Hier krijgt mijn geest de rust om te verstillen,
lopend langs een kerk hoor ik muziek.
Langzaam aan wordt ’t drukker in de straten,
de markt op het Voorhout gaat bijna open.
Mensen willen ook op zondag kopen,
‘mijn zondagochtendstad’ niet meer verlaten.
Het wordt me hier te druk, ik voel al vaag
de onrust weer die ik wilde vermijden.
ga nog een stukje door de duinen rijden,
genietend van de herfst in mijn Den Haag.